Με αφορμή τις τελευταίες εξετάσεις για την προαγωγή στο βαθμό του Αρχιφύλακα, στο άρθρο που ακολουθεί διαβάζουμε μια ενδιαφέρουσα άποψη αναφορικά με τις απαντήσεις των πρόσφατων θεμάτων στις εξετάσεις αρχιφυλάκων….
Κατ αρχήν τονίζω ότι δεν είμαι νομικός, εκφράζω μόνο και μόνο τις απόψεις μου τις οποίες δεν θα δημοσιοποιούσα σε καμιά περίπτωση αν ήδη δεν είχαν δημοσιοποιηθεί σε διάφορα site οι απαντήσεις των θεμάτων των εξετάσεων των Αρχιφυλάκων πριν την βαθμολόγηση των γραπτών)
Με αφορμή τις τελευταίες εξετάσεις για την προαγωγή στο βαθμό του Αρχιφύλακα, θα ήταν φρόνιμο να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, όταν μάλιστα δημοσιοποιούμε τις απαντήσεις των θεμάτων στον ποινικό κώδικα και στην ποινική δικονομία με τρόπο απόλυτο.
Πρέπει να λάβουμε υπόψη το θεώρημα ότι η νομική επιστήμη δεν είναι μαθηματικά, άρα ένα συν ένα δεν κάνει πάντα δύο και μπορεί για τον προσδιορισμό κάποιας εγκληματικής πράξης πολλές φορές οι απόψεις να διίστανται, χωρίς φυσικά να είναι λάθος ούτε η μία ούτε η άλλη άποψη.
Εφόσον δηλαδή ο προσδιορισμός του εγκλήματος είναι πλήρως τεκμηριωμένος και σύμφωνος με τους κανόνες του ποινικού κώδικα, μπορούν να θεωρηθούν σωστές δύο αιτιολογημένες διαφορετικές απόψεις που καταγράφουν παρεμφερή αδικήματα .
Ας δούμε τι εννοούμε παίρνοντας ως παράδειγμα το πρακτικό του ποινικού κώδικα σε αυτές τις προαγωγικές εξετάσεις.
Ο Α διαπληκτίζεται με τον Β και μετά από πάλη επέρχεται ο θάνατος του Β τον οποίο ο Α επιδίωκε. Φυσικά αυτό που εξετάζει η νομική επιστήμη είναι η πρόθεση του Α. Αν αυτή ήταν να επιφέρει το θάνατό του Β (όπως αναφέρει το πρακτικό)τότε μιλάμε για ανθρωποκτονία με πρόθεση.
Τώρα τι γίνεται με τη δεύτερη πράξη του Α; Δηλαδή κατόπιν να αποφασίσει και να αφαιρέσει το ρολόι και τα χρήματα του ήδη νεκρού Β.
Η αφαίρεση ξένου ολικά ή εν μέρει κινητού πράγματος από την κατοχή άλλου με σκοπό την παράνομη ιδιοποίηση είναι κλοπή, από τη στιγμή βέβαια που αυτή τελέστηκε χωρίς σωματική βία ή απειλές ενωμένες με επικείμενο κίνδυνο ζωής ή σώματος με πρόθεση την κλοπή, διότι τότε έχουμε ληστεία.
Θα πει κάποιος, θεωρείται η αφαίρεση από νεκρό(εφόσον αυτή πάρθηκε μετά την ανθρωποκτονία) κλοπή; Γιατί ο νεκρός πλέον δεν έχει οντότητα άρα και κυριότητα πάνω στο πράγμα που αφαιρέθηκε άρα το πράγμα ήρθε στην κατοχή του δράστη με άλλο τρόπο (οποιοδήποτε) όπως προβλέπει η υπεξαίρεση. Aς μη λησμονούμε όμως ότι ακόμη και στο εξειδικευμένο έγκλημα της νεκροσυλίας ο νομοθέτης τιμωρεί τον τυμβωρύχο ως υπαίτιο κλοπής.
Κάποιος άλλος ίσως να διατυπώσει την άποψη ότι κάθε κινητό ή ακίνητο πράγμα που άνηκε ή ανήκει (κάτοχος, κληρονόμος, νόμιμος διεκδικητής των κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων κάποιου που έχει φύγει από τη ζωή) και αφαιρείται από την κατοχή του νόμιμου εκπροσώπου μέσω του θανόντα δολοφονημένου, θεωρείται αντικείμενο κλοπής.
Η υπεξαίρεση θέλει ιδιοποίηση πράγματος που έχει περιέλθει στην κατοχή του δράστη με οποιοδήποτε τρόπο πλην της αφαίρεσης από άλλον, όπως προβλέπει το συγκεκριμένο άρθρο (η που το εμπιστεύτηκαν ή που το δάνεισαν σε αυτών που το ιδιοποιήθηκε κ.λπ.)
Αν φυσικά πάρουμε την άποψη ότι δηλαδή δεν υπάρχει αφαίρεση από άλλον, διότι ο κάτοχος δεν είναι στη ζωή τότε γιατί να μιλάμε για υπεξαίρεση και όχι για απρόσφορη απόπειρα κλοπής λόγω απρόσφορου αντικειμένου, διότι ο παθών είναι ήδη νεκρός άρα πως μπορείς να κλέψεις κάποιον που πλέον δεν είναι στην ζωή; Απρόσφορη απόπειρα λόγω απρόσφορου αντικείμενου (Άποψη που φυσικά δεν μπορεί να σε καμιά περίπτωση να ευσταθεί γιατί η αφαίρεση του πράγματος τελέστηκε η έτσι η αλλιώς, άρα και η παράνομη ιδιοποίηση αυτού από τον δράστη). Άρα μπορούμε να μιλάμε είτε για κλοπή είτε για υπεξαίρεση.
Από την άλλη υπάρχει η άποψη ότι μετά τον θάνατο του παθόντα δεν υπάρχει κυριότητα εφόσον δεν υπάρχει διαθήκη. Αλλά τι γίνεται με την κυριότητα των πραγμάτων του νεκρού έστω και αν δεν υπάρχει διαθήκη (που αυτό δεν το γνωρίζουμε) περνάει στους νόμιμους εκπροσώπους του ή όχι;(η κινητή και η ακίνητη περιουσία αυτού δεν ανήκει πουθενά και σε κανέναν ;ούτε καν στο κράτος αν δεν υπάρχουν κληρονόμοι;).
Τώρα αν υποθέσουμε ότι ο Α εμπιστεύθηκε η δάνεισε για συγκεκριμένο διάστημα στον Β κάποιο πράγμα ωστόσο ο Α πεθαίνει και ο Β δεν επιστρέφει το πράγμα στους νόμιμους εκπροσώπους του Α έχουμε υπεξαίρεση σε βάρος τους; αν ναι, τότε γιατί στην περίπτωση του συγκεκριμένου πρακτικού να μην έχουμε κλοπή, (στην μία περίπτωση μεταβιβάζεται το δικαίωμα και στην άλλη όχι).
Εύλογα Ερωτήματα στα οποία μπορούν να δώσουν απάντηση μόνο οι νομικοί.
Συμπερασματικά, μη βιαζόμαστε να δημοσιοποιούμε απαντήσεις εξετάσεων ειδικά του ποινικού κώδικα, γιατί δημιουργούμε χωρίς να το θέλουμε κλίμα απογοήτευσης σε πολλούς συναδέλφους, που αποτύπωσαν αιτιολογημένα διαφορετικές απόψεις από αυτές που καταγράφουμε.
Ας αφήσουμε αυτούς που είναι εντεταλμένοι να διορθώσουν τα γραπτά και να βαθμολογήσουν τους συναδέλφους που έλαβαν μέρος στις εξετάσεις να κάνουν απρόσκοπτα την δουλειά τους.
ΚΑΛΛΙΑΚΜΑΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΩΣΗΣ
ΑΣΤΥΝ. ΥΠΑΛ. Ν/Α ΑΤΤΙΚΗΣ